Diagnostyka wczesnej ciąży jest bardzo ważna. Przeprowadzenie szczegółowych badań pozwala na szybkie wykrycie ewentualnych wad płodu i podjęcie leczenia. Część zabiegów może być bezpiecznie wykonana jeszcze w trakcie życia płodowego, dlatego każda kobieta podejrzewająca ciążę powinna zgłosić się do ginekologa jak najszybciej.
Diagnostyka wczesnej ciąży – kiedy do lekarza?
Pierwsza wizyta u ginekologa powinna odbyć się najpóźniej do 10. tygodnia ciąży. Często jednak pacjentki o wiele szybciej decydują się na kontakt z lekarzem. Optymalny czas to 7-8 tydzień. Podczas wizyty lekarz wykonuje podstawowe badania, takie jak pomiar ciśnienia tętniczego krwi, masy ciała lub wzrostu oraz badanie ginekologiczne z cytologią. Ponadto zleca wykonanie dodatkowych badań:
- morfologii krwi,
- ogólnego badania moczu,
- oznaczenia grupy krwi z czynnikiem Rh,
- oznaczenia poziomu TSH,
- oznaczenia poziomu glukozy,
- badania w kierunku kiły, HIV, HCV,
- odporności na różyczkę i toksoplazmozę.
Diagnostyka wczesnej ciąży – badania inwazyjne i nieinwazyjne
Diagnostyka wczesnej ciąży pozwala nie tylko przygotować rodziców na urodzenie dziecka obciążonego wadą genetyczna, ale przede wszystkim umożliwia leczenie wewnątrzmaciczne. Ze względu na metody pobierania próbek badania prenatalne dzieli się na nieinwazyjne oraz inwazyjne.
Badania nieinwazyjne w diagnostyce wczesnej ciąży
Badania nieinwazyjne nie ingerują w środowisko życia rozwijającego się płodu, dlatego są bezpieczne.
- USG
Pierwsze obowiązkowe badanie ultrasonograficzne przeprowadza się pomiędzy 11. a 14. tygodniem ciąży. Badanie pozwala na obrazową ocenę stanu rozwoju płodu. USG to metoda wykorzystująca bezpieczne dla matki oraz dziecka ultradźwięki. W diagnostyce wczesnej ciąży przeprowadza się badanie dopochwowo, w kolejnych etapach przez powłoki brzuszne.
- Test PAPP-A
Test PAPP-A to badanie przeprowadzane z próbki krwi pacjentki. Rekomendowane jest w określonych sytuacjach wynikających z wywiadu lekarskiego. Przesłankami do jego wykonania są m.in. wiek pacjentki powyżej 35 roku życia, problemy z poprzednimi ciążami lub genetyczne czynniki ryzyka. Nieprawidłowe wyniki testu podwójnego skutkować powinny dalszą, dokładniejszą diagnostyką.
Badania inwazyjne w diagnostyce wczesnej ciąży
Diagnostyka inwazyjna ingeruje w środowisko życia płodu, dlatego badania tego typu wykonuje się wyłącznie na zlecenie lekarza po stwierdzeniu nieprawidłowości w wynikach badań nieinwazyjnych.
- Amniopunkcja
Procedura polegająca na nakłuciu pęcherza płodowego pod kontrolą USG i pobraniu płynu owodniowego do dalszych badań
- Biopsja kosmówki
Badanie polega na pobraniu przez powłoki brzucha próbek kosmków błony płodowej . Analiza umożliwia ocenę kariotypu płodu.
Diagnostyka wczesnej ciąży daje możliwość szybkiego wykrycia wad i rozpoczęcia leczenia. Badania rekomendowane są dla każdej przyszłej mamy bez względu na wiek.
